Μηχανική
Η Κλασική Μηχανική αποτελεί το θεμέλιο λίθο της επιστήμης της Φυσικής και περιγράφει την κίνηση μακροσκοπικών αντικειμένων, από βλήματα έως και αστρονομικά αντικείμενα (διαστημόπλοια, πλανήτες, αστέρια, γαλαξίες).
Στη μηχανική μπορεί να προβλεφθεί η μελλοντική πορεία ενός κινούμενου σώματος και να αποκαλυφθεί η προηγούμενη πορεία του, αν ξέρει κανείς την τωρινή του κατάσταση και τις δυνάμεις που δρουν πάνω του.
Η πατρότητα της κλασικής μηχανικής έχει επάξια αποδοθεί στον Newton, ο οποίος κατά τον 17ο αιώνα διατύπωσε τις αρχές της φυσικής φιλοσοφίας του χτίζοντας πάνω στις προηγούμενες μελέτες του Γαλιλαίου για την κίνηση γήινων βλημάτων και στις αστρονομικές θεωρίες του Kepler. Ως βάση για την κλασική μηχανική πρότεινε τους τρεις νόμους της κίνησης, εισήγαγε τις έννοιες της διατήρησης της ορμής και της στροφορμής και παρείχε την πρώτη επιστημονική και μαθηματική διατύπωση της βαρύτητας με το νόμο της παγκόσμιας έλξης.
Ο Newton, παράλληλα με τις ανακαλύψεις του στη φυσική, ανάπτυξε τον απειροστικό λογισμό και τον εφάρμοσε σε μαθηματικούς υπολογισμούς φυσικών πειραμάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μαθηματικές μέθοδοι που αναπτύχθηκαν απ' τον Newton είχαν καθοριστική συμβολή στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και συγκεκριμένα του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού.
Με τη θεωρία του ο Newton αντιμετώπισε θεμελιώδη ερωτήματα που απασχολούσαν τη φυσική για καιρό και πρόσφερε μια σαφή και γόνιμη κοσμολογική αντίληψη. Μετά τον Newton η Κλασική Μηχανική έγινε ο κυριότερος τομέας ερευνών στα μαθηματικά και τη φυσική από σπουδαίους επιστήμονες (Lagrange,Hamilton, Euler κα.).
"Κανένας δεν καταλαβαίνει την αιτία που λειτουργεί έτσι η φύση.
Μπορώ να περιγράψω πως λειτουργεί η φύση, αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω
το γιατί η φύση συμπεριφέρεται με αυτόν τον παράξενο τρόπο."
Richard Feynman
Στη μηχανική μπορεί να προβλεφθεί η μελλοντική πορεία ενός κινούμενου σώματος και να αποκαλυφθεί η προηγούμενη πορεία του, αν ξέρει κανείς την τωρινή του κατάσταση και τις δυνάμεις που δρουν πάνω του.
Η πατρότητα της κλασικής μηχανικής έχει επάξια αποδοθεί στον Newton, ο οποίος κατά τον 17ο αιώνα διατύπωσε τις αρχές της φυσικής φιλοσοφίας του χτίζοντας πάνω στις προηγούμενες μελέτες του Γαλιλαίου για την κίνηση γήινων βλημάτων και στις αστρονομικές θεωρίες του Kepler. Ως βάση για την κλασική μηχανική πρότεινε τους τρεις νόμους της κίνησης, εισήγαγε τις έννοιες της διατήρησης της ορμής και της στροφορμής και παρείχε την πρώτη επιστημονική και μαθηματική διατύπωση της βαρύτητας με το νόμο της παγκόσμιας έλξης.
Ο Newton, παράλληλα με τις ανακαλύψεις του στη φυσική, ανάπτυξε τον απειροστικό λογισμό και τον εφάρμοσε σε μαθηματικούς υπολογισμούς φυσικών πειραμάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μαθηματικές μέθοδοι που αναπτύχθηκαν απ' τον Newton είχαν καθοριστική συμβολή στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και συγκεκριμένα του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού.
Με τη θεωρία του ο Newton αντιμετώπισε θεμελιώδη ερωτήματα που απασχολούσαν τη φυσική για καιρό και πρόσφερε μια σαφή και γόνιμη κοσμολογική αντίληψη. Μετά τον Newton η Κλασική Μηχανική έγινε ο κυριότερος τομέας ερευνών στα μαθηματικά και τη φυσική από σπουδαίους επιστήμονες (Lagrange,Hamilton, Euler κα.).
"Κανένας δεν καταλαβαίνει την αιτία που λειτουργεί έτσι η φύση.
Μπορώ να περιγράψω πως λειτουργεί η φύση, αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω
το γιατί η φύση συμπεριφέρεται με αυτόν τον παράξενο τρόπο."
Richard Feynman
Θεωρία & Ασκήσεις
|
|
Λυμένα θέματα εξετάσεων
|
|
|
- Παναγιώτης Φ. Μοίρας | Σολωμού 29 - 10682 Αθήνα | τηλ. 6932 946778 | email: panmoiras@gmail.com